Toekan



Toucan Wetenschappelijke classificatie

Koninkrijk
Animalia
Phylum
Chordata
Klasse
Vogels
Bestellen
Piciformes
Familie
Ramphastidae
Geslacht
Ramphastos
Wetenschappelijke naam
Ramphastos Toco

Toucan Conservation Status:

Minste zorg

Toucan Locatie:

Centraal Amerika
Zuid-Amerika

Toucan Feiten

Hoofdprooi
Fruit, eieren, insecten
Onderscheidend kenmerk
Klein lichaam en enorme kleurrijke snavel
Spanwijdte
50 cm - 119 cm (20 inch - 47 inch)
Habitat
Laaglandregenwoud en tropische bosgrenzen
Roofdieren
Mensen, wezels, grote vogels
Eetpatroon
Omnivoor
Levensstijl
  • Eenzaam
Favoriete eten
Fruit
Type
Vogel
Gemiddelde koppelingsgrootte
3
Slogan
Er zijn meer dan 40 verschillende soorten!

Toucan fysieke kenmerken

Kleur
  • Geel
  • Zwart
  • Wit
  • Oranje
Huid type
Veren
Top snelheid
39 mijl / u
Levensduur
12 - 20 jaar
Gewicht
130 g - 680 g (4,6 oz - 24 oz)
Hoogte
29 cm - 63 cm (11,5 - 29 inch)

De toekan is een middelgrote vogel afkomstig uit de regenwouden van Midden- en Zuid-Amerika en het Caribisch gebied. Er zijn meer dan 40 verschillende soorten toekans die tegenwoordig in de Zuid-Amerikaanse oerwouden leven.



De toekan is vooral bekend om zijn grote kleurrijke snavel die ondanks zijn grote formaat verrassend licht is vanwege het feit dat hij is gemaakt van een stof die keratine wordt genoemd (dezelfde stof die de nagels en het haar van veel dieren vormt, inclusief mensen). De snavel van de toekan meet ongeveer de helft van de lichaamslengte van de toekan en wordt gebruikt voor paren, voeding en verdediging. De snavel van de toekan is echter niet bijzonder sterk en wordt daarom meer gebruikt om roofdieren te intimideren dan om ze af te weren.



De toekan heeft maar kleine vleugels omdat hij in bossen leeft en daarom geen grote afstanden hoeft af te leggen. De spanwijdte van de toekan is ongeveer even lang als het lichaam van de toekan. Hoewel de toekan kan vliegen, is de toekan niet erg goed in vliegen en kan hij niet lang in de lucht blijven. In plaats van hun vleugels te gebruiken om zich te verplaatsen, springt de toekan tussen de boomtakken met zijn gebogen tenen en scherpe klauwen om een ​​goede grip te krijgen op het smalle oppervlak waaraan hij zich vasthoudt.

Toekans zijn omnivore vogels en voeden zich met een mengeling van planten en dieren. Toekans eten fruit, bessen, noten en zaden, samen met eieren, insecten en kleine zoogdieren en reptielen. De belangrijkste voedselbron voor de toekan is de vrucht die groeit aan de bomen waar de toekan leeft.



Toekans hebben een aantal roofdieren in de Zuid-Amerikaanse jungle, waaronder mensen, grote roofvogels en wilde katten. Wezels, slangen en ratten hebben de neiging om meer op de eieren van de toekan te jagen dan op de toekan zelf (veel kleine dieren worden over het algemeen geïntimideerd door de grote snavel van de toekan).

Hoewel toekans over het algemeen solitair zijn tijdens het voeren, leven toekans vaak in kleine groepen van ongeveer 6 of 7 vogels. De felle kleuren van de toekan geven de toekan camouflage in het kleurrijke bladerdak van het regenwoud. Vanwege hun felle kleuren worden toekans echter vaak gevangen en verkocht als huisdier, waarbij toekans populaire dieren zijn in de exotische dierenhandel.



Toekans bouwen hun nest in bomen en leggen ongeveer 3 eieren. Wanneer de toekankuikens uitkomen, helpen zowel de mannelijke toekan als de vrouwentoekan hen te voeden en te beschermen tegen roofdieren. De toekankuikens worden geboren met kleine snavels die pas na een paar maanden hun volledige grootte bereiken.

Bekijk alle 22 dieren die beginnen met T

Bronnen
  1. David Burnie, Dorling Kindersley (2011) Animal, The Definitive Visual Guide To The World's Wildlife
  2. Tom Jackson, Lorenz Books (2007) The World Encyclopedia Of Animals
  3. David Burnie, Kingfisher (2011) The Kingfisher Animal Encyclopedia
  4. Richard Mackay, University of California Press (2009) The Atlas Of Endangered Species
  5. David Burnie, Dorling Kindersley (2008) Illustrated Encyclopedia Of Animals
  6. Dorling Kindersley (2006) Dorling Kindersley Encyclopedia Of Animals
  7. Christopher Perrins, Oxford University Press (2009) The Encyclopedia Of Birds

Interessante Artikelen