Wildebeest

Wildebeest wetenschappelijke classificatie

Koninkrijk

Animalia

Phylum

Chordata

Klasse

Mammalia

Bestellen

Artiodactyla

Familie

Bovidae

Geslacht

Connochaetes

Wetenschappelijke naam

Connochaetes Taurinus

Beschermingsstatus van gnoes:

Wildebeest Locatie:

Wildebeest Feiten

Hoofdprooi

Gras, bladeren, scheuten

Habitat

Grasvlaktes en met struikgewas bedekte savanne

Roofdieren

Leeuw, jachtluipaard, krokodil

Eetpatroon

Herbivoor

Gemiddelde worpgrootte

1

Levensstijl

• Kudde

Favoriete eten

Gras

Type

Zoogdier

Slogan

Kan elk jaar meer dan 1000 mijl trekken!

Gnoe fysieke kenmerken

Kleur

• Bruin
• Zwart
• Zo

Huid type

Haar

Top snelheid

38 mijl / u

Levensduur

15-20 jaar

Gewicht

120-250 kg (265-550 lbs)

Een gnoe is een versie van een antilope. Ze hebben hoorns, of ze nu mannelijk of vrouwelijk zijn. Hoewel ze territoriaal zijn, staan ​​ze ook bekend als speels, energiek en actief. Van alle antilopen in Afrika is de populatie van gnoes gegroeid van 250.000 levend in 1960 en 1,5 miljoen vanaf 2020.

Gnoe Top Feiten

• Gnoes kunnen zo snel rennen als 80 mph

• De twee belangrijkste soorten zijn blauwe gnoe en zwarte gnoe

• Elk jaar migreren twee miljoen gnoes

• wildebeest mate in groepen van 150

Wildebeest wetenschappelijke naam

Hoewel de algemene naam voor dit dier de Blauwe gnoe is, is de wetenschappelijke naam Connochaetes taurinus. Het wordt ook wel een gnu genoemd (spreek uit als ‘g-new’). De klasse van dieren waar het onder valt is Mammalia en de familie wordt Bovidae genoemd. De onderfamilie is Alcelaphinae. Hoewel er vijf ondersoorten van dit dier zijn, bestaan ​​er nog maar twee van zijn soorten. De ondersoorten zijn albojubatus, cooksoni, johnstoni, mearnsi en tauinus. Het meest voorkomende type van dit dier is de Blauwe Gnoe, die verwant is aan de Zwarte Wildebeest.

In Afrikaanse landen kreeg het dier dat bekend staat als gnu de bijnaam Wildebeest. In het Engels vertaalt dit zich naar een wild beest. In 1823 gaf een natuuronderzoeker, William John Burchell, in Engeland als eerste ter wereld een beschrijving van de Blauwe Gnoe. De wetenschappelijke naam van de gnoe werd gevormd met behulp van twee Griekse woorden die helpen bij het beschrijven van het fysieke uiterlijk van het dier.

Gnoe Uiterlijk en gedrag

De gnoe is niet goed geproportioneerd. Het dier heeft een zware voorkant maar zijn achterhand en poten zijn mager. De gnoe heeft een kop in de vorm van een rechthoek en brede schouders. Zijn grote snuit komt overeen met de wijdte van zijn voorhand, die grote spieren bevat.

Niet elke gnoe heeft dezelfde kleur. Sommige hebben een lichtgrijze borstel, terwijl andere een kleur hebben die dichter bij blauwgrijs ligt. De donkerste gnoes zijn grijsbruin van kleur. Op hun schouders zitten donkerbruine strepen die verticaal over hun lichaam lopen. Gnoes hebben zwarte manen, die dik en lang zijn. Ze hebben een lange baard in hun nek, die donker of bleek kan zijn.

Gnoes hebben ook hoorns die van hun hoofd wegkrullen. Een mannelijke gnoe heeft hoorns die twee keer zo groot zijn als een vrouwelijke gnoe. Voor mannelijke gnoes zijn de hoorns 33 inch (de helft van de hoogte van de gemiddelde koelkast) en de hoorns van het vrouwtje zijn ergens tussen de 12 en 16 inch (of 30 keer langer dan een aspirinepil). Hun hoornbasis zal ruwer worden naarmate ze ouder worden.

De blauwe gnoe groeit meestal tot een hoogte van 4 1/2 voet, of 3 1/2 keer groter dan een bowlingpin. Ze kunnen ook wel 600 pond wegen of ongeveer de helft van het gewicht van een ijsbeer. Ze reizen in kuddes van minstens 1.000 als ze reizen voor migratiedoeleinden.

Hun leefgebied is er een waar gnoes vrij rondlopen terwijl ze in de buurt van elkaar leven. Ze zijn erg beschermend over hun territorium. Het is niet ongebruikelijk dat 270 van hen in gebieden van één vierkante kilometer wonen.

Soms blijven kuddes op hun grondgebied, terwijl andere constant in beweging zijn. Elke gnoe rust echter 's nachts of wanneer de luchttemperatuur hoog is. De tijden van de dag waarop ze het meest actief zijn, zijn de hele ochtend en tot in de vroege uurtjes van de middag.

Ongeveer 50% van het leven van een gnoe brengt rust door. 33% van hun leven is gewijd aan begrazing en 12% daarvan wordt besteed aan interactie met andere gnoes.

Wildebeest Habitat

Gnoes vinden hun thuis in bossen en grasvlaktes. Ze leven voornamelijk in verschillende delen van Oost-Afrika. Dit omvat Kenia en Serengeti, Tazmania. In het zuiden van Afrika leven gnoes dicht bij de Zuid-Afrikaanse Oranjerivier. Dit dier leeft het liefst in de savannes van Acacia. Het gras groeit snel door het vocht van de grond en is geweldig om veel gras te vinden om te eten tijdens het grazen.

Hoewel gnoes normaal bij elkaar leven, is het ook bekend dat ze tijdelijk samenleven met de zebra's die ze in de vlaktes tegenkomen. Dit komt omdat zebra's de bovenste laag gras wegvreten, zodat de gnoes bij wat eronder zit kunnen komen.

Gnoes dieet

Vanwege hun dieet zijn gnoes altijd op reis. Ze zoeken constant water (dat ze twee keer per dag drinken) en gras. Als het droog weer is, grazen ze op vers gras en reizen dan terug naar huis voordat het regenseizoen begint. Aan het einde van het regenseizoen keren ze terug naar het gebied en grazen ze weer. Doordat de gnoes een brede bek hebben kunnen ze heel snel veel gras eten. Als gras niet vrij groeit, zoeken ze naar struiken en bomen om te eten.

Wildebeest Predators & Threats

Gnoes zijn het meest kwetsbaar voor grotere carnivoren, waaronder:

• Afrikaanse wilde honden

• Leeuwen

• Hyena's

• Luipaarden

Hoe groter een gnoe is, hoe kwetsbaarder hij is voor zijn prooi. Om zichzelf te beschermen, zal een groep gnoes samenkomen en op de grond gaan stampen. Ze laten ook luide oproepen horen om ervoor te zorgen dat de kudde weet dat ze in gevaar zijn.

Iets anders dat gnoes bedreigt, is de fragmentatie van hun leefgebied. Dit gebeurt als het gras waarop ze grazen plotseling wordt geblokkeerd door een hek. Terwijl de landbouw en de beschaving zich blijven uitbreiden en de waterbronnen in bepaalde gebieden blijven afnemen, worden de levens van de gnoes ter wereld steeds meer in gevaar gebracht. Als voorbeeld leven er niet langer en gnoes in Malawi. Gelukkig neemt hun bevolking in Namibië toe.

Ondanks enkele van deze uitdagingen lopen ze niet genoeg risico om als bedreigd te worden beschouwd. Terwijl de Serengeti de afgelopen jaren een toenemend aantal gnoes heeft gezien, zijn ze langzaam aan het verdwijnen uit andere delen van de wereld. Dit komt deels doordat ze met vee concurreren om hun behoeften. Gnoes staan ​​erom bekend de gewassen die ze vinden te vernietigen. Als gevolg hiervan zullen boeren ze vaak doden en omheiningen plaatsen om te voorkomen dat er meer binnenkomen. De enige manier waarop gnoes kunnen voorkomen dat ze uitsterven, is door middel van instandhoudingsinspanningen.

Voortplanting, baby's en levensduur

Wanneer een mannelijke gnoe drie of vier jaar oud is, zijn ze klaar om te paren met vrouwtjes. Om een ​​vrouwtje aan te trekken, scheiden ze uitwerpselen af ​​en verdrijven ze in hun territorium. Als een mannetje zijn territorium probeert binnen te komen, zal de gnoe ervoor vechten. Als een vrouwtje binnenkomt, zal hij proberen met haar te paren. Vrouwelijke gnoes zijn 8 1/2 maand zwanger voordat ze gaan bevallen. Het paarseizoen is zo getimed dat de baby gnoes geboren worden tijdens de regenmaanden februari en maart. Van alle drachtige gnoes bevalt 80% van hun baby's in een tijdsbestek van twee tot drie weken, net op tijd dat er voldoende gras voor hen beschikbaar is. Terwijl soortgelijke dieren alleen bevallen, kan een gnoe bevallen met haar kudde om haar heen. Baby gnoes worden kalveren genoemd.

Als de baby gnoes eenmaal zijn geboren, duurt het maar een paar minuten voordat ze kunnen opstaan ​​en rennen. Ze blijven dicht bij hun moeder om te voorkomen dat ze worden opgegeten door dieren zoals hyena's, leeuwen, cheeta's en zelfs wilde honden. Gedurende de eerste zes maanden van zijn of haar leven krijgt een baby gnoe melk van zijn moeder. Als ze 10 dagen oud zijn, kunnen ze gras gaan eten. Zodra een mannelijke gnoe een jaar oud is, kunnen ze er alleen op uit. Ze vinden dan andere gnoes om een ​​groep mee te vormen.

In het geval van de gnoes van de blauwe variëteit, zijn de mannetjes klaar om te broeden wanneer ze twee jaar oud zijn. De meeste vrouwelijke blauwe gnoes kunnen beginnen met broeden nadat ze 16 maanden oud zijn geworden, als ze tijdens hun jonge leven goed zijn gevoed.

Omdat ze pas gekweekt gras eten, is het succespercentage bij het paren ongeveer 95%. Het is bewezen dat de maancyclus ook een effect heeft op hun broedcyclus. Op nachten met volle maan hebben mannen een zeer hoog testosterongehalte. Dit betekent dat hun paringsroep veel sterker is dan anders het geval zou zijn. Omdat mannetjes meer gemotiveerd zijn om te fokken, worden vrouwtjes hetzelfde.

De gemiddelde levensduur van vrouwelijke en mannelijke gnoes betekent dat ze 20 jaar zullen overleven. De oudste recordleeftijd van elke gnoe is 40 jaar.

Bevolking

Elk jaar worden tussen februari en maart maar liefst 500.000 gnoes geboren. Dit is wanneer het regenseizoen begint in zijn natuurlijke habitat.

Vanaf 2018 bedroeg de Afrikaanse populatie gnoes ongeveer 1.550.000. Ze worden voortdurend geboren in het Serengeti National Park, dat in Tanzania ligt. Vanwege het groeiende aantal gnoes heeft de International Union for Conservation of Nature de status van zowel de blauwe als de zwarte gnoe als Minste zorg (LC).