Nieuwe orang-oetansoorten ontdekt in Sumatra
Vorige week werd bekend dat er een nieuwe orang-oetansoort is ontdekt in een afgelegen gebied in het noordwesten van Sumatra, wat een opmerkelijke doorbraak is in de moderne biologie. Na een expeditie naar de afgelegen bergbossen in Zuid-Tapanuli in 1997, hebben wetenschappers zich jarenlang gebogen over de genetische eigenaardigheid van een kleine populatie orang-oetans daar, aangezien ze subtiele verschillen leken te hebben met de andere orang-oetansoorten op het eiland, de Sumatraanse orang-oetan. .Nieuwe orang-oetansoorten ontdekt in Sumatra - Licentie-informatie.
Ze worden genoemd als de Tapanuli-orang-oetan en zijn de eerste grote apensoort die is ontdekt sinds de Bonobo bijna een eeuw geleden. Na jaren van lopend onderzoek hebben wetenschappers 37 individuen uit de regio bestudeerd en in 2017 zijn ze nu geclassificeerd als een nieuwe soort. Als we kijken naar een paar subtiele verschillen tussen de Tapanuli-orang-oetan en zowel de Borneose-orang-oetan als de Sumatraanse orang-oetan, verschilt deze kleine populatie van beide.
Toen ze eerst in hun DNA keken, werd ontdekt dat ze meer dan 3 miljoen jaar geleden genetisch geïsoleerd waren van de Sumatraanse orang-oetan en vreemd genoeg slechts 700.000 jaar geleden genetisch waren afgesplitst van de Borneose orang-oetan. Onderzoekers begonnen toen de oproepen van de mannetjes te bestuderen. Mannelijke orang-oetans hebben een hoge roep en kunnen tot 1 km door het bos reizen dat wordt gebruikt om zowel andere mannetjes in het gebied te intimideren als om vrouwtjes aan te trekken. De roep van de Borneose en de Sumatraanse orang-oetans verschillen van elkaar en de Tapanuli-orang-oetan is hetzelfde, met een hogere toonhoogte dan de Sumatraanse orang-oetans die ook op het eiland wonen.
De laatste doorbraak bij het ontrafelen van dit biologische mysterie ligt in de subtiele verschillen in de vorm van de schedel die bij alle drie de orang-oetansoorten varieert. Tapanuli-orang-oetans hebben ook kroeshaar, kleinere hoofden en vlakkere gezichten dan Sumatraanse orang-oetans.
Gevonden in de tropische en subtropische breedbladige bossen in een afgelegen bergachtig gebied, ten zuiden van het Tobameer in het noordwesten van Sumatra, zijn Tapanuli-orang-oetans al een van de meest kritisch bedreigde soorten van de mensapen ter wereld met een populatiegrootte van slechts 800 individuen die allemaal binnen een oppervlakte van slechts 1.000 vierkante kilometer.